بزاق انسان دارای پتانسیل بهبود زخم است

مطالعه‌ ای که بصورت آنلاین در مجله FASEB منتشر شده، به این واقعیت اشاره کرده که زخمها در دهان شما سریعتر و موثرتر از سایر زخمهای جوش می خورند. تاکنون معلوم شده که بزاق در فرایند بهبود زخم نقش دارد، هر چند که میزان نقش آن ناشناخته است. این مطالعه به بررسی اثرات پپتیدهای بزاقی هیستاسین بر روی آنژیوژنز (رگهای خونی) پرداخته که برای بهبود زخم حیاتی است. محققان دریافتند که هیستاسین باعث افزایش آنژیوژنز و همچنین چسبندگی و مهاجرت سلولی می‌شود.

"ویسنت تورز" استاد دندانپزشکی در دانشکده دندانپزشکی سانتیاگوی شیلی، می گوید: این یافته‌ها جایگزین های جدیدی را برای درک بهتر بیولوژی در زمینه تفاوت‌های بین زخم دهان و پوست ایجاد می کنند. ما معتقدیم که این مطالعه می تواند به طراحی روشهای بهتر برای بهبود زخم در بافت های غیردهانی کمک کند.

این مطالعه شامل آزمایشات در سه سطح می شد: 1- سلولهای اندوتلیال یا سلولهای خونی در کشت، 2- جنینهای مرغ به عنوان مدل حیوانات و 3-نمونه های بزاق از اهداکنندگان سالم. با استفاده از این سه مدل، هیستاسین و بزاق منجر به افزایش رگهای خونی می شوند. اکنون محققان در حال مطالعه مرحله بعدی مطالعه یعنی استفاده از این مولکولها برای تولید مواد و ایمپلنت برای کمک به بهبود زخم هستند.

دکتر ترو پدرسون ویرایشگر مجله FASEB گفت: نتایج واضح این مطالعه طیف وسیعی را برای پیشرفت درمانی باز می کند. وی برای نمونه به حیوانات و اکثر کودکان که زخمهایشان را لیس میزنند اشاره می کند و معتقد است در آینده یافته های بسیار بزرگی در این زمینه انجام می شود.